Xogaba Iavé un día
mentres creaba unha estrela.
E pensaba tan limpa, tan fermosa e feiticeira,
que xa desde a concepción
fíxoa de gracia chea.
Xogaba Iavé un día
mentres creaba unha estrela.
Con raiolas a tecía.
¡Compraceuse moito nela!
A estrela brilla que brilla,
mesmo daba xenio vela.
Xogaba Iavé un día
mentres creaba unha estrela.
Por divina decisión
trocouse a estrela en muller:
sen lixo na concepción,
inmaculada ó nacer.
Xogaba Iavé un día
mentres creaba unha estrela.
Deulle por nome María
e emparentouse con ela
pois Nai do Fillo sería
e da humanidade enteira.
Xogaba Iavé un día
mentres creaba unha estrela.
mentres creaba unha estrela.
E pensaba tan limpa, tan fermosa e feiticeira,
que xa desde a concepción
fíxoa de gracia chea.
Xogaba Iavé un día
mentres creaba unha estrela.
Con raiolas a tecía.
¡Compraceuse moito nela!
A estrela brilla que brilla,
mesmo daba xenio vela.
Xogaba Iavé un día
mentres creaba unha estrela.
Por divina decisión
trocouse a estrela en muller:
sen lixo na concepción,
inmaculada ó nacer.
Xogaba Iavé un día
mentres creaba unha estrela.
Deulle por nome María
e emparentouse con ela
pois Nai do Fillo sería
e da humanidade enteira.
Xogaba Iavé un día
mentres creaba unha estrela.
(Himno de I Vísperas do Diurnal en galego)
No hay comentarios:
Publicar un comentario