Lugar máis hermoso
non houbo na terra
que aquel que eu miraba,
que aquel que me dera.
Lugar máis hermoso
no mundo n'achara
que aquél de Galicia
¡Galicia encantada!
¡Galicia frorida!
Cal ela ningunha,
de froles cuberta,
cuberta de espumas.
De espumas que o mare
con pelras gomita;
de froles que nacen
ó pe das fontiñas.
De valles tan fondos,
tan verdes, tan frescos,
que as penas se calman
non máis que con velos.
Que os ánxeles neles
dormidos se quedan,
xa en forma de pombas,
xa en forma de niebras.
Rosalía de Castro, Cantares Gallegos, 1861
Rosalía de Castro, pasou en Ortoño, no lugar de O Castro, parte da súa infancia.
No hay comentarios:
Publicar un comentario