lunes, 24 de abril de 2017

Obras en la iglesia parroquial


El 24 de abril de 2017 ha comenzado la intervención en el enlosado
del atrio en la zona de la fachada de la iglesia parroquial.

A praciña-adro da igrexa necesita dunha intervención para a súa mellor conservación e tamén dignidade para o uso que dende fai séculos ven prestando a esta freguesía.
Como saben os veciños o adro de Ortoño foi cemiterio parroquial ata finais da década de 1950. Desde aquela as lousas foron repisando ata o punto de que na actualidade non ofrecen a seguridade e presentación idónea.
Esta é a causa de que oído o parecer de moitos veciños se iniciasen as solicitudes pertinentes para a obtención das licencias necesarias para levar a cabo a devandita obra de rehabilitación do enlousado do adro parroquial.

Desde o día 28 de marzo deste ano no arquivo parroquial temos a disposición de quen desexe consultalas todas e cada unha das licencias precisas (arcebispado, concello, dirección xeral de patrimonio e tamén da sección de aqueoloxía do servizo de patrimonio cultural da Xunta de Galicia).

Este é o informe económico da obra; tamén pode ser consultado co Párroco calquer dúbida ao respecto.

Informe de presuposto:

Concepto
Prezo
Proxecto do arquitecto, abonado polo Concello de Ames
descoñecido
Tasas licenza municipal
64,57 €
Proxecto de control e seguimento arqueolóxico
1.134,37€
Empresa de construccións
10.030,21€
TOTAL
11.229,15€

Para poder executar esta intervención; faise necesaria a boa vontade de todos os veciños que xenerosamente fagan achegas económicas para este fin.

Poden entregarse directamente ao Párroco na sacristía, despacho parroquial ou ingresalas na conta da que é titular a Parroquia de A Banca 

MOITAS GRACIAS A TODOS


domingo, 23 de abril de 2017

Boletín Parroquial "O Sineiro", n. 411



Intencións das Misas

Luns 24:
·         19 h.: en Ortoño, por Concepción Veiga Arca, Mercedes Martínez Bustelo e Concepción Naveiro Capeáns.  
·         20 h.: en Bertamiráns, por Carmen e Manuel Gato Lago.
 Martes 25: San Marcos, evanxelista.
·         18 h.: en Covas, por Manuel Vázquez, Emilio Vázquez e María Alsira.
·         19 h.: en Ortoño, por Manuel Vilas Gómez.
·         20 h.: en Bertamiráns, por José Antelo Ferro.
 Mércores 26:
·         19 h.: en Ortoño, polas Benditas Ánimas do Purgatorio.
·         20 h.: en Bertamiráns, int. libre.
Xoves 27:
·         19 h.: en Ortoño, polas Benditas Ánimas do Purgatorio.
·         20 h.: en Bertamiráns, por María Rivadulla.
Venres 28:
·         19 h.: en Ortoño, 1º Aniversario de Consuelo Capeáns Ferro.
·         20 h.: en Bertamiráns, por José Fernández Vidal.
Sábado 29:
·         12 h.: en Ortoño, 1º Aniversario de Josefa Fernández Angueira.
·         19 h.: en Bertamiráns, á Virxe Peregrina; a San Amaro, Santa Lucía e Virxe Peregrina; Venancio Aniceto Pedrosa (5º Aniversario); Manuel Fernández Patrón, esposa e fillo.
·         20 h.: en Ortoño, por Antonio Couselo Varela; Josefa, Andrés Tembra, María Capeáns e defuntos da familia; Manuel Rodríguez González; Alfredo Dopazo Carreira; Ubaldo Crego Bértoa, Andrés Carballo e María Domínguez; Uriel Parra Castiblanco.

 30 de abril: Domingo de Pascua. 
·         10 h.: en Covas, a San José; a Todos os Santos; a San Antonio, abade; polas irmás Vilacoba Tarrío; por Josefina del Río Bello e Manuela Bello Crismán; á Virxe dos Milagros, San Esteban e San Antonio.
·         11 h.: en Bertamiráns, por todos os cofrades defuntos da Peregrina.

·         12.15 h.: en Ortoño, por José Moscoso Barreiro e esposa. 

viernes, 21 de abril de 2017

Taller niños de la Catequesis

AVISO IMPORTANTE
FAMILIAS DE LA CATEQUESIS
29 de abril de 17 a 20.30 horas



“El desperdicio de los alimentos”
El sábado 29 de abril los niños de la Catequesis están invitados a participar en este taller en colaboración con la Delegación de Manos Unidas de Santiago.
Lugar: Casa Parroquial de Ortoño

Resucitado



Una película distinta. El protagonista no es Jesucristo, sino un romano ficticio utilizado para contarnos la historia de la resurrección del hijo de Dios desde otro punto de vista.
La gran novedad de esta peli es la inclusión de Joseph Fiennes como Clavius, un tribuno romano a las órdenes de Poncio Pilatos que recibe la orden de localizar el cuerpo de Yeshua cuando desaparece. De esta forma “Resucitado” transita por senderos conocidos, pero lo hace dándole un curioso giro que logra imprimir cierto suspense a la película por mucho que sepamos de sobra el destino que nos espera. Es precisamente durante esa investigación cuando todo resulta más interesante, tanto por la propia posición de Clavius como en los pasos que da para dar con Yeshua y sus seguidores.

Boletín Parroquial "O Sineiro", n. 410-B

Luns 17: Non hai misa hoxe.
Martes 18: Non hai misa hoxe.  
Mercores 19: Non hai misa hoxe.   
Xoves 20:
·         19 h.: en Ortoño, por  Lino Barbeito Vilas e defuntos da familia.
·         20 h.: en Bertamiráns, polos defuntos da familia Bárcena González.
Venres 21:
·         19 h.: en Ortoño, funeral polas Benditas Ánimas do Purgatorio.
·         20 h.: en Bertamiráns, por Jesusa Fumega Pérez.
Sábado 22:
·         18 h.: en Bertamiráns, CATEQUESE.
·         19 h.: en Bertamiráns, por Juan Carlos Garea Segundo. Atención: na edición impresa deste boletín por erro indica outra hora; a correcta son ás 19 horas. 
·         20 h.: en Ortoño, por Esclavitud Figueiras Conde (2º Aniversario); Marita Castro López e os seus pais Coralia e Dámaso; por Ramón Conde Canosa, int. de Milagros Blanco; por Manuel Rodríguez González; por Bartolomé Miramontes, os seus fillos José Manuel e Emilio; irmáns Gómez Bustelo e Celia Patrón Míguez.
 23 de abril: De la Divina Misericordia     
·         10 h.: en Covas, á Divina Misericordia; a San Amaro; á Virxe das Dores, á Virxe da Peña; por Carmen Gómez Rúa; a San Antonio; por José Proupín e defuntos da familia; por Manuel Rial e Mercedes Balebona; polos defuntos de Concha Traba e José Gómez Rúa; polas Benditas Ánimas do Purgatorio.
·         11 h.: en Bertamiráns, por todos os cofrades defuntos da Peregrina.
·         11.30 h.: en Ortoño, CATEQUESE.

·         12.15 h.: en Ortoño, por Andrés Lodeiro Mourelle e Trinidad Eniceto González. 

martes, 18 de abril de 2017

Martes de Pascua


Evangelio del día (para orientar tu meditación)

Del santo Evangelio según san Juan 20,11-18

El día de la resurrección, María se había quedado llorando junto al sepulcro de Jesús. Sin dejar de llorar, se asomó al sepulcro y vio dos ángeles vestidos de blanco, sentados en el lugar donde había estado el cuerpo de Jesús, uno en la cabecera y el otro junto a los pies. Los ángeles le preguntaron: “¿Por qué estás llorando, mujer?”. Ella les contestó: “Porque se han llevado a mi Señor y no sé dónde lo habrán puesto”.

Dicho esto, miró hacia atrás y vio a Jesús de pie, pero no sabía que era Jesús. Entonces él le dijo: “Mujer, ¿por qué estás llorando? ¿A quién buscas?”. Ella, creyendo que era el jardinero, le respondió: “Señor, si tú te lo llevaste, dime dónde lo has puesto”. Jesús le dijo: “¡María!”. Ella se volvió y exclamó: “¡Rabuní!”, que en hebreo significa ‘maestro’. Jesús le dijo: “Déjame ya, porque todavía no he subido al Padre. Ve a decir a mis hermanos: ‘Subo a mi Padre y su Padre, a mi Dios y su Dios’ “.

María Magdalena se fue a ver a los discípulos y les anunció: “¡He visto al Señor!”, y les contó lo que Jesús le había dicho.

Palabra del Señor.

Medita lo que Dios te dice en el Evangelio.

¡El Señor realmente ha resucitado! ¡Está vivo y se ha aparecido a María Magdalena! Busquemos nosotros también a Cristo en esta oración. Busquémoslo con el interés e impulso que la movía a ella. Vayamos al huerto donde hay un sepulcro vacío. Ese lugar ha sido testigo de la victoria de Cristo sobre el pecado y sobre la muerte.
A María este diálogo tan breve la cambió completamente. Antes, no paraba de llorar, y ahora sólo habla de una Buena Nueva; antes, sale de casa para estar sola, y ahora vuelve con una misión en el grupo de discípulos. Y es que buscaba al Señor con todo su corazón, y lo ha encontrado. Ahora no hay nadie que le quite el gozo de saber que el Maestro –su Salvador- está vivo.
Nosotros, ¿a quién buscamos? ¿Por qué lloramos? Es bueno en esta oración responderle al Señor estas preguntas. Él quiere que lo encontremos, quiere consolarnos, quiere llenar de gozo nuestra alma. Dejémonos encontrar por Él. Pongámonos ante Él tal cual somos y exactamente como estamos: tal vez desorientados, tal vez a oscuras, tal vez llenos de lágrimas, como María Magdalena. Escuchemos su voz dentro de nosotros, que nos llama por nuestro nombre. ¡El Señor realmente ha resucitado! ¡Está vivo y quiere que lo busquemos, aquí y ahora!

«Dejemos que el estupor gozoso del Domingo de Pascua se irradie en los pensamientos, miradas, actitudes, gestos y palabras… Ojalá seamos tan luminosos. ¡Pero esto no es un maquillaje! Viene desde dentro, de un corazón sumergido en la fuente de esta alegría, como el de María Magdalena, que lloró por la pérdida de su Señor y no creía a sus ojos viéndolo resucitado. Quien realiza esta experiencia se convierte en un testigo de la resurrección, porque en cierto sentido ha resucitado él mismo, ha resucitado ella misma. Entonces es capaz de llevar un “rayo” de la luz del Resucitado en las diferentes situaciones: en las felices, haciéndolas más bellas y preservándolas del egoísmo; en las dolorosas, llevando serenidad y esperanza.
En esta semana, nos hará bien tomar el libro del Evangelio y leer aquellos capítulos que hablan de la resurrección de Jesús.»
(Homilía de S.S. Francisco, 21 de abril de 2014).

sábado, 15 de abril de 2017

Pregón Pascual




Dice mi amigo Héctor que a esta versión del Pregón Pascual ha dedicado bastantes horas. La verdad es que a mí me parece sublime, actual y meditativo. Dada la belleza del texto que esta noche volverá a ser cantado quiero compartirlo aquí.


La Melodía nació en la Pascua de esta parroquia del año 2015. Esta noche volverá a sonar solemne en el templo al inicio de la Vigilia Pascual. No me llegan las horas para preparar lo necesario pero tampoco quiero dedicar el tiempo a otra cosa…esta noche explica todo en el orden de la Fe y también de la Vida. Solo esta noche conoció la hora en la que Cristo resucitó.

Sábado en silencio...


Jesús ha muerto.

Amortajado deprisa y corriendo, su cuerpo yace en el sepulcro. Los discípulos se han dispersado, presas del miedo, de la incomprensión y de la pena. El Maestro, a quien todos creían el Mesías, ha muerto de la forma más ignominiosa posible. Como un malhechor. Como lo más bajo y más ruin. 

Sus sueños de gloria se han roto en mil pedazos. Solos, o en grupos de dos o tres, se esconden en la ciudad a esperar que pase el sábado. Y a pensar qué hacer ahora. Son conocidos como seguidores de Jesús, el fracasado. El traidor a Roma, el blasfemo. 

Juan se ha llevado a María a la casa dónde se alojan sus padres. No tiene otro sitio a dónde ir. Es aún muy joven, casi un niño. Salomé recibe a María con un abrazo lloroso, pero en seguida se sobrepone, y empieza a organizar y dar órdenes. 

Es ya tarde y al día siguiente es la fiesta, así que manda a Juan y a Santiago, que acaba de aparecer, a conseguir comida. El resto de las mujeres, que han venido con Salomé antes de que llegara Juan, están preparando mesas y sitios para dormir.

María se sienta en un rincón, serena, aunque con el rostro marcado por el dolor y con rastros de lágrimas surcando sus mejillas. Salomé trae una jofaina para que se lave la cara, y una toalla. María, a pesar del sufrimiento de la jornada, le sonríe con cariño, se lava la cara y se acerca a hablarle en voz baja.

—Debemos cuidar de los hombres un par de días. Hasta que... Bueno, hasta que se calmen un poco las cosas. El día ha sido terrible para ellos. Están decepcionados, asustados, tristes, solos. Necesitan alguien en quien apoyarse. Tú eres fuerte, sabes qué hacer en momentos difíciles. Tienes que tomar las riendas por el momento. Luego... Ya veremos. Creo que sería bueno mandar a algunos chiquillos a buscar a los apóstoles. Si conseguimos reunirlos aquí, será bueno para ellos. Mañana no pueden caminar, así que tendrán tiempo de tranquilizarse. Y el domingo..., el domingo...

No puede seguir. Salomé la abraza, mientras las lágrimas ruedan por su cara, ruda y curtida por el viento.

—No te preocupes, María. Cuidaremos de nuestros chicos. Y tú tienes que quedarte con nosotros. Ya oíste a Jesús.

Su voz se quiebra al pronunciar el nombre de Jesús y ahora es María la que la abraza a ella, diciendo:

—Shhhh... Ya pasó... Ya verás como todo termina bien...

viernes, 14 de abril de 2017

Siete palabras de Jesús desde la Cruz

1ª Palabra

2ª Palabra

3ª Palabra


4ª Palabra

5ª Palabra

6ª Palabra

7ª Palabra

Viernes Santo

martes, 11 de abril de 2017

Martes Santo



Pedro


Tanto amor despreciado...

God is calling you

En esta Semana Santa Dios nos está llamando acompañarle en su pasión,  ¿lo harás?

No es precepto, es amor...



Me gusta remarcárselo a mis feligreses año tras año para que no haya duda. Jueves y viernes santos, así como la vigilia pascual, no son de precepto. Precepto domingo de ramos y domingo de pascua, pero simplemente por ser domingos. A muchos los resulta algo paradójico. Normal. Cualquiera de nosotros haría obligada la asistencia a los oficios de estos días.

Jueves santo: mandamiento del amor, eucaristía, sacerdocio, Cristo entregándose mientras se masca la tragedia que sabe inminente. No es obligatorio asistir, acompañar, estar con él. Ni en los oficios ni en el monumento. Es gratis.

Dolor de viernes. Un hombre, el Hijo de Dios, se desgarra clavado en una cruz. A los pies, apenas su madre, rota, con las lágrimas agotadas de tanto llorar y sufrir, el más joven de sus discípulos y algunas mujeres. Se culmina la redención del género humano. No es precepto, no es de obligada asistencia. No nos pide nada. Es gratis.

Júbilo de noche pascual, en la que recordamos las maravillas del amor de Dios por el hombre a lo largo de la historia. Noche para la resurrección y la vida. Cristo sale victorioso del sepulcro. Tampoco es obligatorio asistir. Nada se nos exige. Todo es gratis.

El culmen de la redención, el triduo pascual, los días más grandes de la vida del cristiano. La lógica más simple nos hubiera impuesto la asistencia a todos los oficios de estos días. Pero Cristo desde el dolor, la entrega y la cruz, se ofrece con tal generosidad que a cambio no pide ni siquiera acudir un rato al templo con los hermanos. No pide, no exige nada, simplemente se da.

Ayer decía a mis feligreses en la homilía, las homilías, que celebré más de una misa, entre otras cosas evidentemente, que Cristo se entrega sin pedir nada, que no exige ni reclama, se entrega, se ofrece a la cruz, extiende las manos y se deja humillar y matar por nosotros ¡y qué muerte! En nosotros está en responder a su generosidad colocándonos a su lado, al pie de la cruz, no porque nadie nos lo pida, sino por amor, por agradecimiento, por afecto, por deseo de aceptar su amor y dejarnos amar por Él.

Días para pasar a los pies del Señor. Porque sí, por amor, para responder a quien nos amó primero.


Fuente: Infocatólica.

domingo, 9 de abril de 2017

Glosa dominical

ÉL, ELLA Y LOS VENDIDOS: ELOGIO DE LA EMOCIÓN
Te lo escribiré en el asfalto, con aquel espray de color blanco que tanto gusta a los amigotes y amigachos del novio en vísperas de su boda: “Vuelve atrás, aún estás a tiempo”. Y después, añaden el nombre de su amigo: Paco, Xavi, Marc, Luis… Alguien añade el mote: Pelucho, Tete, Kini, Pito… ¡Cuantas veces me he encontrado con esas pintadas o pancartas en el camino yendo a celebrar una boda especialmente en alguna de esas ermitas campestres cerca de restaurantes en la periferia de Barcelona! Hoy me agenciaré también yo un bote de espray que me servirá para hacer una pintada en las murallas de Jerusalén: “¡Vuelve atrás, aún estás a tiempo, Jesús!” 
El vocerío de la gente por las calles, el trasiego misterioso dentro de los muros de las escuelas rabínicas, la decoloración de los sentimientos en el corazón de la gente de Galilea me han confirmado una tesis: aquí, Rabbí, a nadie le importas nada. Mañana verás la farsa de aquellos que hoy están en la plaza: cantos, coros, aplausos y gritos festivos. Harán trizas las palmas, bajarán las persianas, descenderán los estandartes en los torreones de la ciudad. Te festejarán todos; pero pasado mañana tu muerte será mi vida y “muere, infame”. A ellos no les interesas, quieren festejarte a su manera. Quizás has conseguido alguna sonrisa, la de los cojos que ahora caminan, la de los ciegos que ahora contemplan el azul del cielo, de madres que ahora abrazan a sus hijos que antes estaban muertos, alguna herida ha sido curada, alguna boca saciada. Y sin embargo ellos buscaban un Dios más simpático, de dibujos animados, que les diese lo necesario para entretenerse, divertirse, olvidar el tiempo que corre. “Vuelve atrás, aún estás a tiempo”. 
Con unos golpes de estribo y un tirón de la rienda puedes obligar al borrico a girarse y a invertir el rumbo: baja por el sendero que pasa detrás de la tumba de Raquel y escóndete en mi establo. Las ovejas, los corderos y las vacas son los animales que te vieron de Niño aquella noche. Aún hoy las estrellas hablan de Ti y contagian con suspiros la magia de aquella Espera convertida en historia. Nada más después: ya te han olvidado todos porque tus discursos -dicen los prestigiosos teólogos- son ocasión de escándalo y no aseguran el mañana en el calendario. Tú arriesgas la vida para prepararles los prados perdidos del Cielo, el no-tiempo del Eterno: pero en sus casas, dentro de la ciudad, no les falta de nada. No les toques nada de lo suyo. Por eso no te atienden ni te hacen caso. Moisés, un amigo mío que tiene una granja más allá del Cedrón, me ha dicho que esta mañana en el corral el gallo no para de carraspear, como si ensayase un concierto en el que exhibirse dentro de poco. Quién sabe si junto a una negación. Quizás con su carraspeo te está pidiendo que regreses, que no te engañes con el vitoreo de las palmas empapadas de gritos, de sonrisas y de cobardía. 
Los hombres son muy previsibles, Maestro: aquella gente han recibido algo para vitorearte, les han prometido quizás un lugar en la sinagoga, alguien volverá a su casa con alguna moneda en el bolsillo: Jerusalén es una ciudad vendida. Gritan e invocan tu nombre pero no creen: son unos pagados, mientras escondidos más allá del mercado caótico y furibundo, teólogos y rabinos están mercadeando el precio de tu muerte. Créeme, Maestro, vuelve atrás. Jerusalén es una ciudad perspicaz y traidora. Ella y sus hijos y toda la descendencia que vendrá. No te busca, no te quiere, te espera sólo para tenderte una emboscada: ya ha comenzado, empezando a comprar a un discípulo tuyo. ¿Tiene sentido entrar por aquella puerta? Rabbí, vuelve atrás, aún estás a tiempo.
Mn Francesc M. Espinar Comas

Domingo de Ramos

Boletín Parroquial "O Sineiro", n. 410



Intencións das Misas

Luns 10: LUNS SANTO.
·         18 h.: en Covas, por Jesús Nieto Miramontes, int. da súa esposa.
·         19 h.: en Ortoño, por María Gómez Gómez.
·         20 h.: en Bertamiráns, polos defuntos da familia Maiz Togores.
 Martes 11: MARTES SANTO.
·         18 h.: en Covas, por Gumersindo Barreiro.
·         19 h.: en Ortoño, intención privada.
·         20 h.: en Bertamiráns, á Virxe Peregrina, int. da familia Paz Gómez.
 Mércores 12:  MÉRCORES SANTO.
·         19 h.: en Ortoño, polo Rvdo. D. Manuel Campos Varela.
·         20 h.: en Bertamiráns, polos defuntos da familia Bárcena González.
Xoves 13: XOVES SANTO.
·         18 h.: en Covas, Misa da Cea do Señor.
·         19.30 h.: en Ortoño, Misa da Cea do Señor.
Venres 14: VENRES SANTO.
·         18 h.: en Covas, Oficio na Morte do Señor.
·         19.30 h.: en Ortoño, Oficio na Morte do Señor. Procesión coa Virxe das Dores.
Sábado 15: SÁBADO SANTO.
·         21 h.: na igrexa de Ortoño, Solemne Vixilia Pascual das parroquias de Covas e Ortoño. A continuación compartiremos un ágape fraterno. Invitados todos os asistentes á Vixilia Pascual.

 16 de abril: Domingo de Pascua.
·         10 h.: en Covas, Misa de Pascua.
·         11 h.: en Bertamiráns, por todos os cofrades defuntos da Peregrina.
·         12.15 h.: en Ortoño, Misa con Bautizos. Por José Ameneiro, Amalia Arceo e Manuel Cardelle. 
Ás 15 horas saída hacia Salamanca da Excursión parroquial


sábado, 8 de abril de 2017

Domingo de Ramos


Domingo de Ramos
Horario de celebraciones
Bertamiráns, Capilla de la Peregrina a las 11 horas
Ortoño, Iglesia parroquial a las 12.15 horas
Covas, Iglesia parroquial a las 19 horas

Cuaresma